Leonie is 36 jaar en op dit moment 40 weken zwanger (spannend!). Samen met haar vriend Roland en hondje Buddy wonen zij in Amersfoort in een fijne jaren 30 woning. Leonie doet al ruim 12 jaar fulltime modellenwerk (ze is ook prachtig!) en sinds een jaartje fotografeert ze zelf ook. Dit is tot nu toe een heerlijke creatieve uitlaatklep voor haar, maar ze hoopt dit in de toekomst steeds meer te kunnen gaan doen. Het liefst gericht op bruiloften, familie en liefdesshoots. Bebebeau vroeg Leonie wat meer te vertellen over haar weg naar haar 40 weken zwangerschap toe, want dat is me er eentje. Van heel veel geluk naar intens verdriet. Zo heeft iedereen zijn eigen verhaal. ❤️
Kun je iets vertellen over de weg naar jouw zwangerschap toe?
Dit is uiteindelijk nog best een lange weg geweest. Ook wel deels onbewust want ik ben al ruim 4 jaar anticonceptie vrij. Destijds deed ik dat omdat ik een moeilijke huid had. Veel uitslag en eczeem had ik over mijn hele lichaam. Maar wat na jaren zoeken een gekke voedingsallergie bleek te zijn en dus niks te maken had met de hormonen. Maar het idee van geen hormonen meer in mijn lichaam vond ik eigenlijk wel heel fijn. Wel uiteraard met goed overleg met Roland mocht ik zwanger raken dan zou deze baby van harte welkom zijn natuurlijk. Maar ongeveer 2 jaar geleden besefte we ons dat mijn ‘klokje’ wel een beetje begon te tikken (ik was destijds 34 jaar en Roland 35 jaar). En het idee van een baby’tje maakte ons wel heel gelukkig. Dus toen besloten wij ons op te geven voor een fertiliteitsonderzoek in het ziekenhuis. Het zekere voor het onzekere en ook voor onze gemoedsrust zodat wij wisten waar wij aan toe waren. En toen gebeurde er iets bijzonders. Want ik bleek ineens zwanger te zijn precies 2 weken voordat we naar het ziekenhuis zouden gaan. Natuurlijk waren wij hier heel blij mee, alleen hadden we tegelijk ook net te horen gekregen dat mijn moeder ongeneeslijk ziek was. Zo bizar, van dolgelukkig naar intens verdrietig. Alles voelde ik tegelijk en alles voelde zo onwerkelijk. Ik was heel blij dat ik mijn (doodzieke) mama toch nog wat goed nieuws kon vertellen: ze werd oma! Traantjes van geluk. Alleen, precies op 14 februari 2021 (Valentijnsdag) werd ik plotseling ongesteld. Huh? Als je zwanger bent word je toch niet meer ongesteld dacht ik? En dat klopte, na 5 weken kreeg ik een miskraam. Bedroefd waren wij zeker maar mijn focus ging meteen naar mijn moeder. Want zij had ons nodig, onze positieve energie. Ze zei ook tegen mij ‘lieverd, er was dan iets mis met jou kindje, en dan kan het maar beter op deze manier weggaan. Het komt echt goed, op een dag krijgen jullie een mooi en gezond baby’tje en zijn jullie een lief gezinnetje’. En daar had zij gelijk in. Het was nog niet onze tijd. Helaas is mijn moeder overleden op 6 mei 2021 na een kort ziekbed. Extra verdrietig omdat mijn moeder haar grootste wens was om ons toekomstige kindje te mogen ontmoeten. En nu, precies een jaar na het overlijden van mijn lieve moeder kwamen wij erachter dat ik weer zwanger was. En wat denk je? Weer precies 2 weken voordat we naar het ziekenhuis zouden gaan voor een fertiliteitsonderzoek. De wonderen zijn de wereld nog niet uit! Zo gek, alsof mijn lichaam (en hoofd) zich erbij neerlegt omdat we geholpen zouden worden door het ziekenhuis en het zwanger worden echt wel goed gaat komen. Toch gek want ik ben hier nooit gestrest of onzeker over geweest. Zelfs na mijn miskraam. Ik heb er altijd in geloofd dat het op een dag goed zal komen. Met of zonder hulp van het ziekenhuis. Het komt wanneer het komt en wanneer het ons gegund is. En dat gebeurde dus. In maart 2022 was ik plotseling 5 dagen overtijd en deed ik een test terwijl ik voor werk in Griekenland zat. Op mijn hotelkamertje met Roland op de Facetime heb ik een test gedaan. Niet zo romantisch, maar hey, we worden papa en mama! Eindelijk 🙂
Hoe ben jij om gegaan met de miskraam en het verlies van jouw moeder?
Als zoiets je overkomt dan heb je geen andere keus het te accepteren. Hoe verdrietig en moeilijk het ook is. En zo onwerkelijk. Het was echt alsof we ineens in een hele slechte film belandt waren. Ons leven stond op zijn kop maar tegelijk ging alles gewoon door alsof er niks aan de hand was. Gelukkig heb ik de positiviteit geërfd die mijn ouders allebei hebben. Tegenslagen heb je altijd wel in het leven, maar bij de pakken neer blijven zitten daar heb je niks aan. Erbij stil staan mag zeker en ook mijn emoties laat ik toe. En nog steeds. Maar ik weet ook dat mijn moeder als geen ander had gewild dat wij door zouden gaan met ons leven en de dingen blijven doen waar wij gelukkig van worden. Ze was altijd zo trots op alles wat ik deed, en trots wil ik haar nog steeds maken. Deze gedachte houdt mij sterk.
Hoe heb je jouw zwangerschap ervaren?
Ik mag echt van geluk spreken! Want ik heb echt een hele fijne zwangerschap gehad. Alle onderzoeken, echo’s etc waren steeds super goed en positief en ik heb me ook zeker goed gevoeld. Geen lichamelijke klachten of extreme pijntjes. Natuurlijk veel harde buiken gehad, met name s ’avonds. Maar dat had dan meer te maken dat ik even die dag te veel had gedaan omdat ik mij dus zo goed voelde. Maar omdat mijn werk voornamelijk ook met mijn lichaam te maken heeft kon ik het normale modellenwerk vanaf week 20 in mijn zwangerschap niet meer doen. Toen begon mijn buikje zich wel te tonen. Dus ik ben al best snel in soort van zwangerschapsverlof gegaan haha! Ik heb nog wel wat zwangerschap shoots kunnen doen maar daar ben ik lang niet zo druk mee geweest als de normale shoots. Dus veel rust heb ik wel kunnen nemen en dat is een luxepositie geweest.
Heb je door jouw miskraam meer angsten gehad tijdens deze zwangerschap?
Heel eerlijk gezegd helemaal niet. Vanaf het moment dat ik wist dat ik weer zwanger was voelde het al meteen zo goed en ook anders dan de eerste keer. Het voelde meteen vertrouwd en soort van ‘vast’ in mijn buik. Heel apart was dat. Mijn vriend was daar wel iets minder zeker over en wilde ook graag wachten met de familie vertellen totdat we onze eerste echo hadden gehad. Wat natuurlijk ook heel goed was. Want dan wisten we het (zo goed als) zeker dat het goed was dit keer.
Wat zou je willen zeggen tegen andere ouders die iets soortgelijks hebben meegemaakt?
Ik zou zeggen: blijf positief en blijf erin geloven dat alles gebeurt met een reden en dat de dingen komen in je leven wanneer de tijd rijp is. Blijf dat plaatje houden in je hoofd waar je naartoe wilt en blijf daarin geloven. Want dan gaat het ook gebeuren. Het leven zal altijd met ups en downs zijn maar bij de pakken neer blijven zitten daar heeft niemand iets aan. Mij heeft deze mindset al heel veel gebracht en ik weet zeker dat het mij nog veel meer mooie dingen zal brengen. Dus jullie kunnen dit ook!
Hoe heb je je voorbereid op de bevalling en komst van jullie baby?
Ik hoor al jaren van vriendinnen om mij heen heel veel bevalling en babyverhalen. Maar het ging stiekem altijd mijn oor in en oor weer uit haha! Dus vanaf het moment dat ik wist dat ik zwanger was ben ik veel online gaan lezen en heb ik het boek van Nina Pierson Mama’en gelezen. Ook heb ik haar podcasts geluisterd. Erg leuk en interessant! Wel heb ik de dingen eruit gehaald die bij mij passen hoor, sommige dingen waren mij iets te ‘zweverig’. Daarnaast heb ik samen met Roland een zwangerschapscursus bij Baarbamama en Fijn Zwanger gedaan. Waarom twee cursussen? Eigenlijk meer om wat extra informatie te krijgen en wat meer zekerheid te krijgen in alles wat komen gaat. Mega spannend natuurlijk wat je allemaal te wachten staat! En superfijn om dit samen te doen zodat ook je partner weet wat te doen bij de bevalling. Beide cursussen erg aan te raden trouwens. 🙂
Zijn er nog tips die je andere mommy’s to be zou willen meegeven?
Ja, wat elke mama waarschijnlijk zal zeggen: maar geniet! Geniet van elk moment van je zwangerschap want het is zo’n bijzondere periode uit je leven. Je bent gewoon een mini mensje aan het maken in jouw buik! Een creatie van jullie beiden die uit liefde is gemaakt. En je weet niet of je het nog een keer zal meemaken. Luister naar je lichaam en wees lief voor jezelf, want je wordt gewoon mama! En dat is misschien wel het mooiste wat er is.